Bir gün bir hörümçək
bərk sürüşərək,
Dığırlandı yerə
dəydi kətilə.
Kətil yerə düşdü –
taxtaları deşdi,
Döşəmə yırğalandı –
və ev dağıldı.
Evsə ucada, yamacda idi,
Birbaşa aşağı diyirləndi.
Tappıltıyla çaya düşdü,
Şişdi çay daşqına döndü,
Ətrafda nə varsa gömdü.
Dərələr və dağları,
Ağaclar və daşları,
Evləri, hasarları,
Uddu hər şeyi sular,
Acgöz, qorxunc dalğalar.
Dalğalar qoynunda üzür bir budaq,
Gəlin bu budağa yaxından baxaq.
Oturub orda o fağır hörümçək,
Sürüşüb yıxılan ağır hörümçək.
Köksünü ötürür, büzüşür, qorxur,
Hərdən də əzdiyi dizini ovur.
Tag Archives: poem
Ayaqyalın quşlar
Axı niyə ördəklər,
Toyuq, qazlar, leyləklər,
Göyərçinlər, sərçələr,
Büüütün bu dimdiklilər,
Büüütün bu lələklilər,
Ayaqyalın gəzirlər?!
Şaxta boran olanda,
Bəs onlar üşümürlər?!
Çünki bu tənbəl quşlar,
(Xüsusən də bayquşlar)
Məktəbdə əmək dərsin,
Yaxşı oxumayıblar.
Milləri atıb küncə,
Elə hey oynayıblar.
Qışda geyinmək üçün
Corab toxumayıblar!
Və Hər Kəs Öldürür Öz Sevdİyİnİ
Və hər kəs öldürür öz sevdiyini,
Qoy hamı dinləsin məni diqqətlə,
Kimi acı baxışla başlayar bunu,
Kimi yalan-yaltaq sözləri ilə.
Qorxaqlar öpüşlə məhv edər onu,
Cəsurlarsa qılınc zərbələriylə.
Kimi gənckən öldürür sevdiklərini,
Yaşlı vaxtlarında öldürən də var.
Kimi qurban verər öz şəhvətinə,
Kimi qır-qızılla onu soldurar.
İnsaflısı bıçaq alar əlinə!
Kəsdiyi tez ölər, tez də soyuyar.
Kimi çox az sevər, kimisi lap çox,
Kimi satar onu, alar başqası.
Kimi gözyaşına boğulub edir,
Kimi uf da deməz, saxlamaz yası.
Sevdiyini çünki hər kəs öldürür,
Amma hər öldürən çəkməz cəzasın!
Xəyallar bİr at olsaydı
MAŞA BİRİNCİDƏDİR
ƏZİZ SƏNƏ
Mənə hər bir şeydən əziz sənə mən,
Şeir həsr etməyə qorxuram, birdən,
Oxuyub, məndən gənc, layiqli biri,
Səni mən tək sevər, mən kimi qəlbdən.
Mənə hər bir şeydən doğma səni mən,
Vəsf etməyə qorxdum, sevən kəs birdən,
Öz sevdiciyinə eşqin bildirər,
Səninçün tapdığım gözəl sözlərdən.
Qalay Əsgərcİk

Əynində mundiri Özü qalaydan. Dayan! - deyir əsgər, Yol yoxdur burdan! Səsləndilər ona: Kraliçayam mən, Təcili kralla Görüşməliyəm! Əsgər cavab verdi: Təəssüf edirəm. Krala belə yol Verə bilmərəm. Görsəm kralı da, Deyəcəm belə: Giriş-çıxış üçün, Şifrəni söylə. Şifrəni bilirəm! Səs gəldi yenə. Şokolad sözüdür, Dedilər mənə. Yolüstü bir az da Aldım sizinçün. O! - dedi əsgərcik, Buyurun, keçin. Əynində mundiri, Özü qalaydan Belə şirnisevən Taparsız hardan?!
Ağ saçım
Ağ saçım, demədin nə vaxt gəlmisən,
Güc gəlib deyəsən maraq, gəlmisən.
Qapını döydünmü? Eşitmədim heç!
Bacadanmı girib sərvaxt gəlmisən?
Tək gəlsən üzünə vurmazdım bunu,
Dartmısan arxanca qohum, dostunu.
Hələ gözləmirdim sənin yolunu,
Səndən nə gizlədim, bivaxt gəlmisən.
Xoş gəldin deməyə dönmür heç dilim,
Qalacaqsansa de, işimi bilim?!
Saqqala girişmə amma, mən ölüm!
Gəl elə zənn edək qonaq gəlmisən.
It is alright to be scared

It is alright to be scared!
Just stay there and face the fear.
Things will happen, be prepared,
Don’t we all have problems, dear?
“Life is hard” you keep on saying,
Yes, it can cause plenty of stress.
Will get worse if you stop trying,
Quit adding to it more mess.
Hi-carrying ship





