Qorxulu əhvalat

Bir gün bir hörümçək
bərk sürüşərək,
Dığırlandı yerə
dəydi kətilə.
Kətil yerə düşdü –
taxtaları deşdi,
Döşəmə yırğalandı –
və ev dağıldı.
Evsə ucada, yamacda idi,
Birbaşa aşağı diyirləndi.
Tappıltıyla çaya düşdü,
Şişdi çay daşqına döndü,
Ətrafda nə varsa gömdü.
Dərələr və dağları,
Ağaclar və daşları,
Evləri, hasarları,
Uddu hər şeyi sular,
Acgöz, qorxunc dalğalar.
Dalğalar qoynunda üzür bir budaq,
Gəlin bu budağa yaxından baxaq.
Oturub orda o fağır hörümçək,
Sürüşüb yıxılan ağır hörümçək.
Köksünü ötürür, büzüşür, qorxur,
Hərdən də əzdiyi dizini ovur.

Və Hər Kəs Öldürür Öz Sevdİyİnİ

Və hər kəs öldürür öz sevdiyini,
Qoy hamı dinləsin məni diqqətlə,
Kimi acı baxışla başlayar bunu,
Kimi yalan-yaltaq sözləri ilə.
Qorxaqlar öpüşlə məhv edər onu,
Cəsurlarsa qılınc zərbələriylə.

Kimi gənckən öldürür sevdiklərini,
Yaşlı vaxtlarında öldürən də var.
Kimi qurban verər öz şəhvətinə,
Kimi qır-qızılla onu soldurar.
İnsaflısı bıçaq alar əlinə!
Kəsdiyi tez ölər, tez də soyuyar.

Kimi çox az sevər, kimisi lap çox,
Kimi satar onu, alar başqası.
Kimi gözyaşına boğulub edir,
Kimi uf da deməz, saxlamaz yası.
Sevdiyini çünki hər kəs öldürür,
Amma hər öldürən çəkməz cəzasın!

KÖMƏKÇİ

Anamız bu gün işdədir,
İşdədir böyük qardaşım.
- Gör bir işin nə qədərdir,
Deyir mənə qonşularım.

Bir işdən yapışım dedim,
Birdən anamız gec gələr.
Nahara qoy nəsə edim,
O isə bir az dincələr.

Qoymaram yorulsun anam,
Tək gətirrəm odunları.
Çalışıb hazırlayaram,
Əsl aşpaztək naharı.

Qab-qacaqları sürtərəm,
Təmizlərəm hər bir yeri.
Bir-bir yerinə düzərəm,
Oyuncaq və dəftərləri.

«Fəxrimizsən, bir dənəsən»
Deyəcək anam, qardaşım.
«Bu evin sahibi sənsən,
Olsa da boyun bir arşın»

Qalay Əsgərcİk

Qalay əsgər

Əynində mundiri
 Özü qalaydan.
Dayan! - deyir əsgər, 
 Yol yoxdur burdan!
 Səsləndilər ona:
 Kraliçayam mən, 
 Təcili kralla
 Görüşməliyəm!
 Əsgər cavab verdi:
 Təəssüf edirəm. 
 Krala belə yol
 Verə bilmərəm.
 Görsəm kralı da,
 Deyəcəm belə:
 Giriş-çıxış üçün,
 Şifrəni söylə.
 Şifrəni bilirəm! 
 Səs gəldi yenə.
 Şokolad sözüdür, 
 Dedilər mənə.
 Yolüstü bir az da 
 Aldım sizinçün.
 O! - dedi əsgərcik, 
 Buyurun, keçin.
 Əynində mundiri,
 Özü qalaydan
 Belə şirnisevən
 Taparsız hardan?!